پـــريشانم، پــريشان روزگارم

۶۹۵ بازديد

منم سرگشته‌ُ حيــران‏ت اي دوست

كنم يك‏باره جان قربان‏ت اي دوست

 

 

تني نــاسـاز شـوق وصـل كـوي‏ ت

دهم سر بر سـر پيمان‏ت اي دوست

 

دلـي دارم در آتــش خـــانه كــــرده

ميـــان شعـــله ‏هـــا، كـاشانه كـرده

 

دلـي دارم كه از شــــوق وصـــال ‏ات

وجـــودم را ز غـــم، ويـــــرانه كــرده

 

مـن آن آواره ‌ي بشـكسـته حــالـم

ز هجـــران ‏ات بــُـتــا، رو بـــــر زوالـم

 

منــم آن مـــرغ ســـرگــردان و تنهـا

پريشــان گشته شد يك‏بـــاره حـالم

 

سـحـر ســـر بـــر سـرسجاده كردم

دعــــايي بهــــر آن دل‏داده كـــــردم

 

ز حسرت ساغر چشمانم ‌اي دوست

لبـــانت يكســـره از بــــاده كــــردم

 

دلا تــا كـي اسيـــر يـــاد يــــــاري؟

ز هجــــر يــــار تـــا كــي داغــداري؟

 

بگـو تـــا كــي ز شــوق روي ليـــلي

چـو مجنـــونِ پـــريشــان روزگـاري؟!

 

پـــريشـــانم، پــريشـــان روزگــــــارم

مــن آن ســرگشته ‏ي هجــر نگــارم

 

كنــــون عمـــريست بـا امّيد وصـلت

درون سينـــه آســـــايــش نــــدارم

 

ز هجر ت روز و شب فــريــاد دارم 

ز بيدادت دلـــي نــاشــــــاد دارم

 

درون كوهــســـار سيـنـه‏ ي خــــود 

هـــزاران كشـــته چـون فـرهاد دارم

 

چــرا اي نــــازنيــنم بـــي وفـــايي؟!

دمـــادم بــــا دل مـــن در جفــايـي؟!

 

چرا آشـفــته كــــردي روزگــــــارم؟! 

عـــزيــزم دارد اين دل هـــم خدايي

 

 

* اين شعرِ "فائز دشتي"(دشتستاني؟!) عالي ست، با اين نواي حزن انگيز و نوحه مانند كه جناب حسين كشتكار بوشهري ميخوانند، عجيب با دل آدم بازي ميكنند... اصلا انگار خاصيت اين نوحه هاي بوشهري ست، اينطور دل را به هم ميريزند... 

بشنويد حتما.

 


تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد