یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۶:۰۲ ۶۶۳ بازديد
برنمي گردند شعرها
به خانه نمي روند
تا برگردي
و دست تكان دهي.
روبان هاي سفيد را در كف شعرها ببين كه چگونه در
باران مي لرزند
روبان هاي سفيد، پيچيده بر گل سرخ هاي بي تاب را
ببين!
بر نمي گردند شعرها
پراكنده نمي شوند
به انتظار تو در باران ايستاده اند
و به لبخندي، به تكان دستي، دل خوشند.
"شمس لنگرودي"
پ.ن:
عنوان پست: مصرعي از رضا علي اكبري
" اقرأ به اسم عشق كه من سخت سردم است / اي بر لبت حرارت پيغمبري! بخوان" رضا علي اكبري
hhhh