پر ميزند دلم به هواي زيارتش*‏

دلم براي تو پر مي كشد امام غريب
غمت ز سينه شرر مي كشد امام غريب

زيارت تو كه فوق همه زيارت هاست
دل مرا به سفر مي كشد امام غريب

نگاه حسرت زائر به ديده منت
ز خاك پات اثر مي كشد امام غريب

غبار جلوه نوراني قدمگاهت
چه سرمه اي به بصر مي كشد امام غريب

چه نعمتي است كه شوق زيارت حرمت
مرا به ديده تر مي كشد امام غريب

چه با صفاست كه آغوش مهرباني تو
مرا هميشه به بر مي كشد امام غريب

فداي خوي رئوف تو اي گل زهرا
كه دست مهر به سر مي كشد امام غريب

چه باغبان نجيبي كه با نوازش خود
ز خار خسته ثمر مي كشد امام غريب

همين كه خسته ز باب الجواد مي آيم
شب دلم به سحر مي كشد امام غريب

لبم ز بوسه خاك قدوم بي بهره است
كه نقش بوسه  به در مي كشد امام غريب

دل رميده شبيه كبوتري خسته
ز صحن قدس تو پر مي كشد امام غريب

تو آن رئوف تر از مادر و پدرهايي
كه ناز را به نظر مي كشد امام غريب

نگاه تشنه گواهي دهد كه كار آخر
ز جام عشق تو سر مي كشد امام غريب

فداي سينه سوزان زهر خورده تو
كه سخت آه جگر مي كشد امام غريب

محمود ژوليده

* 23م ذيقعده؛ روز زيارت مخصوص حضرت. يكشنبۀ ماه هم كه بود. دلم بدجور هوايى و تنگ... چه كنم؟ :(

زمزمه ميكنم: زلال عطر رضا ميوزد ز جانب طوس .... و من گداي قديمي، ولي كمي مأيوس
                    هوا هواي زيارت، زيارت مخصوص .... و من خمار حرم، بي پياله ام افسوس

نماز يكشنبه هاى اين ماه رو اگر خوانديد، زائر امام رئوف يا خواهرشان يا ائمه ديگر اگر شديد اين روزا.... دعايتان برسد انشاءالله...‏