در زمين مردمان خانه مكنكار خود كن، كارِ بيگانه مكن
كيست بيگانه؟ تنِ خاكي تو كز براي اوست غمناكي تو
تا تو تن را چرب و شيرين ميدهي جوهر جان را نبيني فربهي...
مولانا
*