یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۶:۰۱ ۱,۵۷۵ بازديد
دل هامان به سانِ كاروانسرا
در ابتداي جواني، پر رفت و آمد و شلوغ
زمان كه بگذرد، گه گاهى قديمي ترها و آشناترها سراغش مىآيند
جلوتر اما؛ شايد يك دو آشناي قديمي راه كج كنند، آن هم محض تجديد خاطره
و
در آخر فقط خودش ميماند و خداي خودش.
پر از خاطره و يادگار از مسافرهايي كه آمدند و مهمان شدند و رفـ ـتـ ـنـ ـد...
(نجوا رستگار)
* عنوان از شعر خوبِ سيف فرغانى