كجا مانده يي آخر؟!

یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۶:۰۰ ۳۶۹ بازديد

هميشه
به انتهاي گريه كه مي رسم
صدايِ ساده ي فروغ از نهايتِ شب را مي شنوم

صداي غروبِ غزال ها را
صداي بوق بوق نبودن تو را در تلفن
آرام تر كه شدم
شعري از دفاتر دريا مي خوانم
و به انعكاس صدايم در آيينه اتاق
خيره ميشوم
در برودت اين همه حيرت
كجا مانده يي آخر؟!
يغما گلرويي