یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۵۸ ۱,۱۵۴ بازديد
جاي‌ت خالي‌ست كنارم؛
پشت چراغ‌هاي قرمز طولاني شهر
توي ترافيك‌هاي سنگين دم غروب
در خلوتِ محضِ سحرهاي اتوبان؛
چقدر نيستي تا لحظه‌هاي هرزِ بي‌احساس را
كوتاه كني براي‌م
پر خاطره...
كه كلي از اين در و آن در حرف بزني
كه حتي‌تر بخواني و من
عاشق صداي‌ت شوم باز.
چقدر نيستي و تمام لحظه‌هاي پس از تو
مثل ثانيه‌هاي كُند پرترافيك
مثل انتظار چراغ‌هاي هميشه قرمز
مثل راه‌هاي بي‌پايان است
hhhh