زمان ميگذرد...

هيچ چيز قابل برگشتن نيست
كه زمان مي گذرد
و زمان واژۀ محدوديت است
همچنان مي گذرد....
*
و نمي آيد باز
كه بسازيم سلامي به لبي
كه بگيريم سحر را ز شبي
*
و اگر مُرد كبوتر در باد
و اگر بغض نشست در فرياد
*
و اگر خاطره اي تنها ماند
و اگر حرف غمي بر جا ماند
*
و اگر سقف دلي در هم ريخت
و سكوتي هيجان را آميخت
*
و اگر فكر حقيقت پر زد
و گناه هوسي بر سر زد
*
و اگر دست سخاوت كم شد
و اگر روح لطافت غم شد
*
يا كه تشويش، كلامي را برد
يا ندامت به سؤالي برخورد
*
و اگر عشق به ويرانه نشست
شيشۀ عمر وفايي بشكست
*
و اگر لحظۀ باران نرسيد
فكر آسودگي جان نرسيد
يا كه خنديدي به اشكي كه چكيد
*
هيچ چيز قابل برگشتن نيست

كه زمان ميگذرد
...
 

فريبا شش بلوكي