بي انتهاي زندگي...

از اين جا بود كه آغاز شد...

پايان سرابي بيش نيست!

اما اكنون ...

اكنون مهمان آرزوهايم(مان) باش...

مهمان اشك ها... لبخندها...

غمها...خوشي ها...

اكنون...

در بي انتها جاده زندگي...

دلنوشته ها...

پ.ن:

حوالي همين روزهاي تير ماه بود، اولين حضورمان در اين وبلاگ، اين وبلاگ گروهي با همكاراني خوب... در كنار دوستاني همراه.

دوستاني كه برخي خاموش بودند و بي صدا، و برخي با نظرات مستقيم و غيرمستقيم، خصوصي و عمومي، با كامنتي در وبلاگ يا پلاس و ايميل، شادي و شعف را برايمان به ارمغان مي اوردند و ما را انگيزه و حتي راهنمايي ميدادند.

كوتاهِ سخن آنكه، بسيار دوست داريم بدانيم در اين مدتِ يك ساله، چه كارنامه ايي از خودمان بر جاي گذاشته ايم... و نظر خوانندگان و مخاطبان اينجا را بدانيم، لذا فرم نظر سنجي اي ايجاد كرده ايم و از تمامي شما دوستاني كه اين وبلاگ را به هر نحو، پيگير هستيد، خواهشمنديم تا با پر كردن اين فرم، ما را در رسيدن به نتايج دقيق تر و پر بارتر، ياري رسانيد.

لازم به يادآوري آنكه، بسيار مايليم كه اين يك بار، دوستان و خوانندگان خاموشي كه از طريق فيدخوانها و يا به طرق ديگر و بي سر و صدا و نظري، اينجا را دنبال ميكنند، افتخار دهند و نظراتشان را اعلام كنند تا هم در ايجاد روحيه ادامه دادن براي ما كمكي شود، هم شايد بتوانيم به سلايق بيشتري پوشش دهيم.