یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۵۵ ۱,۲۲۶ بازديد
يه درخت خشك و بي بــــــر، ميون كويــــــر داغ
توي ته مـــوندۀ ذهنش، نقش پر رنـگِ يه بـــــاغ
شاخۀ سبزِ خيالش سر به آسمـــــون كشيـــــد
بر و دوشش، همـه پر شد ز اقـــــــاقي سپيــــد
زير سايۀ خيالي، كم كمك چشمـــــــاشــو بست
ديد دوتــا كفتر چاهـي روي شاخه هاش نشست
اولي گفت: اگه بـــارون باز ببـــاره تو كويـــــــــر
ديگه امّا سر رسيـــده عمـــرِ اين درخــت پيــــر
دومي گفت كه قديمــــــــــا يادمه كوير نبـــــود
جنگـل و پرنــــده بــــود و گــــــــــــذر زلــال رود
گفتن وُ از جــا پريدن با يه دنيــــــا خــاطــــــره
اون درخت امّا هنوزم تو كويــــــرِ بــــــــــــاوره!
* آهنگش افتاده سر زبانم، هي توي ذهنم مي چرخد و مي چرخد، گفتم بياورمش اينجا، بلكه كمي آرام شود...