نه تو مي ماني و نه اندوهو نه هيچ يك از مردم اين آبادي...به حباب نگران لب يك رود قسم،و به كوتاهي آن لحظه شادي كه گذشت،غصه هم مي گذرد،... آنچناني كه فقط خاطره اي خواهد ماند...لحظه ها عريانند.به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.سهراب
hhhh