حس خوب بودنت...

پروردگارا ...

چه روزهاي بيهوده ي بسيار كه بخاطر زمان از دست رفته !

ماتم نگرفته ام ...

تو هر لحظه از عمر مرا در دست هاي خود داشته اي ...

پنهان در قلب اشياء ، تو بذرها را به جوانه ، غنچه ها را به شكوفه

                                  و گل ها را به ميوه هاي رسيده بدل ميكني !

من خسته بودم و خفته در بستر حقيرم

                      تصور ميكردم كه همه كارم بازمانده است ...

صبحدم ، بيدار شدم و

                     باغچه را مملو از شگفتي گلها يافتم ...!

تاگور