آخر خطّم (ويرايش شد)

تو صدايم مي كني، مي خواني ام كه پيش آيم و جوابي بدهم تا كنارت جايم خالي نباشد.                              ۱

از رنگين كمان هفت خطِّ چشمانم مي خواني ام، امّا…                                                                                  ۲

امّا من همين چند سطرم، نه بيش تر. همين نوشته ي هفت خطّم.                                                              ۳

تو شايد در سكوت [ــَت] هزار بار بخواني ام. بخواني كه كنارت باشم.                                                             ۴

گرچه مي داني نه من در راهم، نه جوابي و باز مي خواني ام.                                                                       ۵

و من همچنان در كنارت همان جاي خالي ام. [بدون هيچ كلمه ي مناسبي!]                                                   ۶

منتظرم نباش. آخر همين خط به سيم آخر زده ام، رفته ام. آن قدر كه حالا آخر خطّم…                                     ۷