فرش گسترده به استقبالت...‏

جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد
ناخودآگاه به سمت تو تمايل دارد

بي تو چنديست كه در كار زمين حيرانم
مانده ام بي تو چرا باغچه ام گل دارد

شايد اين باغچه ده قرن به استقبالت
فرش گسترده و در دست گلايل دارد

تا به كي يكسره يكريز نباشي شب و روز
ماه مخفي شدنش نيز تعادل دارد

كودكي فال فروش است و به عشقت هر روز
مي خرم از پسرك هر چه تفال دارد

يازده پله زمين رفت به سمت ملكوت
يك قدم مانده زمين شوق تكامل دارد

هيچ سنگي نشود سنگ صبورت ، تنها
تكيه بر كعبه بزن ، كعبه تحمل دارد...

سيدحميدرضا برقعي