یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۵۳ ۳۲۹ بازديد
سنگ در بركه مي اندازي و مي پنداري
با همين سنگ زدن ماه به هم مي ريزد
كِي به انداختـنِ سنگ پيـاپـي در آب
مـاه را ميشود از حافظۀ آب گرفت؟!
ت.ن: دو بيت آورده شده، از دو شعر مختلف از كتاب "گريه هاي امپراتور" است. بيت اول از غزل "مي پندارم ماه!" و بيت دوم از غزل "از حافظه ماه" گرفته شده و به خواست من اينجا كنار هم نشستن.
ضمنا لازم به ذكره كه ضمير بيت اول را به عمد تغيير داده ام و البته دوست تر داشتم ضمير جمع مخاطب بياورم كه چون حس كردم كمي وزن اش به هم ميريزد، گذشتم.
اين عكس و اين عكس هم ببينيد و حوصله داشتيد نظر بديد.