یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۵۳ ۳۱۲ بازديد
گر چه در دورترين شهر جهان محبوسم
از همين دور ولي روي تو را مي بوسم
گر چه در سبزترين باغ ولي خاموشم
گر چه در بازترين دشت ولي محبوسم
خلوت ساكت يك جوي حقيرم بي تو
با تو گسترده گي پهنه اقيانوسم
اي به راهت لب هر پنجره يك جفت نگاه
من چرا اين قدر از آمدنت مايوسم؟
اين غزل حامل پيغام خصوصي من است
مهربان باشي با قاصدك مخصوصم !
بار ديگر مي گويم تا يادت نرود
مهربان باشي با قاصدك مخصوصم