راستي آيا رفتي با باد؟

 بهار 90 تهران (اوشان- فشم)

قاصدك! هان، چه خبر آوردي؟
از كجا وز كه خبر آوردي؟
خوش خبر باشي، اما، اما
گرد بام و در من
بي ثمر مي‌گردي
انتظار خبري نيست مرا
نه ز ياري نه ز ديّار و دياري باري
برو آنجا كه بود چشمي و گوشي با كس
برو آنجا كه تو را منتظرند
قاصدك
در دل من همه كورند و كرند

دست بردار از اين در وطن خويش غريب
قاصد تجربه هاي همه تلخ
با دلم مي گويد
كه دروغي تو، دروغ
كه فريبي تو، فريب

قاصدك! هان، ولي ... آخر ... اي واي
راستي آيا رفتي با باد؟
با توام، آي! كجا رفتي؟ آي
راستي آيا جايي خبري هست هنوز؟
مانده خاكستر گرمي، جايي؟
در اجاقي طمع شعله نمي بندم، خردك شرري هست هنوز؟

قاصدك!
ابرهاي همه عالم شب و روز
در دلم مي گريند.