یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۵۰ ۳۴۱ بازديد
هر هفته در خود حبابي مي تنم
از خيالها و اوهامها
از آرزوها...
شايد
در حضور ِخيال با تو بودن
سرگرمم كنند!!!!!!
اما...
جمعه هاي منتهي به شنبه كه ميشود
قشا ي نازك ِ خيالين لحظه هاي حضورت
ترك بر ميدارد
ومن ميمانم و خاطرات اين همه حباب ِ آرزو
كه هر هفته به اميدي در خود تنيده ام !
پاييز-90 (م.ب)
دلنوشته ها...
پ.ن: موسيقي اين هفته بلاگ (+)
آخرنوشت: برخي زندگي ها مثل حباب است…حباب هاي از وهم و خيال، حتي حبابهايي از جنس ماده وشايد مكان و زمان..!
مهم اين نيست كه چقدر وقت صرف بزرگ كردن اين حبابها مي كنيم كه هر چقدر بزرگتر ميشوند قشاي خار جي شان نازك تر و نازكتر ميشود…ومستعد تركيدن و نابودشدن! مهم اين است (والبته مشكل )كه دراين قشا نابود پذير دوست داريم همه چيزي داشته باشيم …