بي بنياد...

۳۴۰ بازديد

*براي عشقهاي مجازي


آرامش موقت!

        مي آيي

به غارت خلوت

        وبوي عادت

                 با تو مي آيد

وگنگ را به تبسم

وتبسم را

       به قهقهه تبديل ميكني

اي روشنايي بي بعد

اي سطح بي عمق

              ميان پنجره مي خندي

وروبروي مرا

     به هرچه آفتاب خداست مي بندي

عطش را مباد

         كه دل به رخوت مردابي تو سپارد


سلمان هراتي



1. ديروز از نمايشگاه كتاب مجموعه اثار سلمان هراتي رو تهيه كردم ..عنوان " * " خورده بالاي تصوير، بالاي اين شعر نظرم را جلب كرد...


تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد