غمگين و تنها، تنها و بي فردا؛ منم

من مانده ام تنهاي تنها...
من مانده ام غمگين و تنها
من مانده ام تنها، ميان سيلِ غم ها...
                                               در شهر بي شهرياران...

با سينه اي لبريز از حجم دلتنگي؛
با اشك و آه و حسرت؛
بنشسته در شبي تلخ...

جامانده ام من...

بنگر كه چه سان تنها و بي فردا شده ام
بنگر كه چه سان در خود شكسته و خسته ام
                                                             بنگر مرا...