یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۸ ۳۱۲ بازديد
"باران مي بارد!
با اين دو نفره بودن هوا؛
من؛ تنها!
تو؛ تنها!"
و چتر؛ سايبانِ فراموشي ما...
پ.ن
1: اول صبحي بنشيني پاي لپ تاپ كه به هواي مرتب كردنِ مقاله
ها، خوابت نبره، اما صداي بارون بي تاب ت كنه. صداي چرخ ماشين ها
روي آسفالتِ خيس حتي...
همين بشه كه بري بين عكس ها و شعرهاي باروني بگردي و سرآخر هم دوتا
كه بيشتر به هم ميان رو جدا كني براي اينجا و البته اين بلاگفا گند بزنه به حال ت و نفرسته!
با اين همه خدا رو شكر ميكني براي هواي خووبِ اين روزها...
پ.ن 2: نقاشي هاي اين نقاش رو خيـــــلي دوست دارم، فضا و تركيب فوق العاده رنگ هاش عالي ن، نقاشي هاي دوست داشتني تر از اين هم بود، اما اين يكي بيشتر به فضاي شعر و اول صبح ميومد.
پ.ن 3: شعر هم گويا از ميلاد تهراني ست، كه سطر آخرش رو من اضافه كردم.