یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۸ ۳۲۳ بازديد
آسمان فرصت پرواز بلندي ست، ولي
قصه اين ست؛ چه اندازه كبوتر باشي
پ.ن: آسمانِ عكس رو ميبينم و شعر بالا از ذهنم ميگذره،
ديوارهاي بلند رو ميبيم و شعر حميدمصدق كه وصفِ حال خودم ئه در گوشم ميپيچه:
بال و پر ريخته مرغم به قفس/ تا گشايم پر و بال/ پر پروازم نيست....
hhhh