شعر

كسي با سكوتش
مرا تا بيابان بي انتها جنون برد

كسي با نگاهش
مرا تا درندشت درياي خون برد

مرا بازگردان!
مرا؛ اي به پايان رسانيده!
آغاز گردان!

موسيقي بلاگ با نام بسوي دريا اثري ازجورج اسكاروليس
اپديت شد  (+)

نگاه مرد مسافر به روي ميز افتاد:
"چه سيب هاي قشنگي!
حيات؛ نشئه تنهايي است."

و ميزبان پرسيد:
قشنگ يعني چه؟

- قشنگ يعني تعبير عاشقانه اشكال!
و عشق، تنها عشق؛
تو را به گرمي يك سيب مي‏كند مأنوس!

با چراغي همه جا گشتم و گشتم در شهر
هيچ كس، هيچ كس اينجا به تو مانند نشد....

فاضلِ نظري
كتاب "گريه هاي امپراتور"

دلم براي كسي تنگ است
كه آفتاب صداقت را
به ميهماني گل هاي باغ
به ميهماني لاله هاي سر جاده
مي آورد...

حكايت بارانِ بي امان است
اين گونه كه من
دوست‌ت مي دارم.

شوريده وار و پريشان باريدن
بر خزه ها و خيزاب ها،
به بي راهه و راه ها تاختن.
بي تاب بي قرار دريايي جستن
و به سنگچين باغ ِبسته دري سر نهادن
و تو را به ياد آوردن.

حكايت باراني بي قرار است
اين گونه كه من دوست‌ت مي‌دارم

بر كف ام مانده شاخه اي بي برگ
روي دوشم كلاه، آويزان

گفتمش نقاش را نقشي بكش از زندگي
با قلم نقش حبابي بر لب دريا كشيد

پ.ن: يه شعر هم هست كه بابا خيلي وقتا برام ميخونه و قشنگه، ميگه:

غمگين چو پاييزم
از من بگذر
شعري غم انگيزم
از من بگذر
سر تا به پا دردم
د ر د م...‏
د ر د م...‏
د ر د م...‏

تورج نگهبان

مـي‌گـويـنـد بـازگـشـتـه‌ اي

"علي صالحي"