شعر

جنگل
ردپاى باران است
ويرانه
ردپاى
طوفان
من ردپاى توام
هميشه پشت در خانه‌ات
تمام مي‌شوم

"عليرضا راهب"

هواپيما
بايد آنقدر بزرگ باشد كه
من و
تو و
تمام ِ خاطره ها را ببلعد.

صبا ميراسماعيلي

هنوز زود است باور نبودن ت

              بگذار در خيال خوش خودم، چشم انتظارمان به در نشسته باشي و

                                      من دلتنگ ت كه شدم

                     سراغ از كوچه هاي كودكي و حياط خانه و شوق جمعه ها را خواهم گرفت

                                             و قول بده

               باز هم دانه هاي تسبيح ت را نذر آرزوهايم كني

                                                        و دلواپسم بماني...

دلنوشتۀ اقوام يكي از دوستان
عكس هم تزئيني ست
نوشته در لينك زن

+ دوشنبه ها، خانه مادربزرگ، مجلس روضه برقرار بود... حالا، سينه زن محله ديگر ست... روحش شاد...

 و مرگ
 مرگ دشوار نبود
وسيع بود مثال خورشيد كه بر زمين
 و مي نواخت مرگ
مثال باران كه بر كوير
و مرگ لالايي مي گفت

 همتاي مادربزرگ كه لالاييش
 كه تنها نجواي مه گرفته ي لالاييش

در پشت پرچين خاطرات
 باور هر چيز خوب را ،
هر چيز پاك را
در من زنده نگاه مي داشت ...

ساناز كريمي

پ.ن: عرض تسليت به همكار و دوست گراميمون سركار بانو نجوا...ما را هم در غم خودتون شريك بدانيد...

اميدوارم كه خداوند صبر جزيل  به شما و خانواده محترم عنايت كناد..

حالا كه رفته اي،
پرنده اي آمدست، در حوالي همين باغِ رو به رو

هيچ نمي خواند،
فقط مي گويد:

كـــو كـــو؟!

محمدرضا عبدالملكيان

آن صبح كه بر پنجره زد، صبح نبود
وان پنجره رخ به روشنائي نگشود

هم چشم به در ماند و كس از ره نرسيد
هم دل به طلب رفت و كس او را نربود...

محمد علي اسلامي ندوشن

وحشت از عشق كه نه !
ترس ما فاصله هاست
وحشت از غصه كه نه !
ترس ما خاتمه هاست
ترس بيهوده نداريم !
صحبت از خاطره هاست
صحبت از كشتن ناخواسته ي عاطفه هاست
كوله باريست پر از هيچ كه بر شانه ي ماست
گله از دست كسي نيست !
كه مقصر دل ديوانه ماست !

به بهانه هشتم آبان پنجمين سالگرد درگذشت زنده ياد " قيصر امين پور "