شعر

مي‌رسد ناله آن مادر عاشورايي
زير لب زمزمه دارد: "پسرم لالايي

كمي آرام كه صحرا پُرِ گرگ است علي
و خداي من و تو نيز بزرگ است علي

مي‌روي زير عباي پدرت آهسته
كودك من به سلامت سفرت، آهسته

پسرم مي‌روي آرام و پر از واهمه‌ام
بيش تر دل نگرانِ پسر فاطمه‌ام

پسرم شادي اين قوم فراهم نشود
تاري از موي حسين بن علي كم نشود

تير حس كردي اگر سوي پدر مي‌آيد
كار از دست تو، از حلق تو برمي‌آيد

خطري بود اگر، چاره خودت پيدا كن
قد بكش حنجره‌ات را سپر بابا كن"

آه بانو! چه كسي حال تو را مي‌فهمد؟
اصغر از فرط عطش سوخت، خدا مي‌فهمد

سيدحميدرضا برقعي

* السلام علي الرضيع الصغير...

* شبِ هفتم، شبِ باب الحوائجِ شش ماهه، حضرت علي اصغر عليه السلام...

* بيتِ دل دادني:
                 طفل ِشش ماهه تبسم نكند، پس كه كند؟ ....  آنكه بر مرگ زند خنده، على اصغر توست‏...

* از تكه نوحه خواني:
                غم مخور اي كودك خاموش من...قتلگاه ت ميشود آغوش من...

* شعر را كامل گذاشتم چون خوب است... حرف خانوم رباب... كه چه قدر اين زن بزرگوار بوده...كه ميگن بعدتر و توي مدينه و در روز زير سقف نميرفته ميگفته بدن پسر رسول خدا زير آفتاب بوده اونجور...

* اين مداحي هم قديم تر شنيده بودم؛ خووب بود:
                پرستوي سپيدم! پر مزن مرو مادر... دل از تو نبريدم، دل مكن مرو مادر...

* همراهي تصوير و شعر از اينجاست، اما اين شعر هم خواندني بود.

شكر خدا كه زندگي ام نذر روضه هاست
شكر خدا كه روزي ام از سفره شماست

شكر خدا كه پاي شما سينه مي زنم 
شكر خدا كه درد مرا نامتان دواست

عمري نفس زدم به هواي نگاهتان 
عمري سرم به سايه اين بيرق عزاست

قلبم به بزم هر شبتان خو گرفته است 
چشمم به خاك خانه تان خوب آشناست

بر روي سنگ قبر من اين گونه حك كنيد
اين خانه زاد روضه و مجنون كربلاست

روزيِ اشك چشم مرا مرحمت كنيد
روزيِ ديده اي كه نذر كردۀ شماست

دل را به بال شال عزا بسته ام مگر 
يك شب ببينمش كه روي گنبد طلاست

به جز هواي تو و شانه‌هاي آرامت
براي گريه مگر جاي ديگري هم هست؟

سعيد بيابانكي
كامل شعر
عنوان از اين شعر
همراهي شعر و تصوير از اينجا

دختر زيباي جنگل هاي آرام شمال!
از كجا آورده دست باد گيسوي تو را؟

آستينت را كه بالا داده بودي ديده اند
خلق رد بوسه ي من روي بازوي تو را

چشمهايت را مراقب باش، مي ترسم سگان
عاقبت در آتش اندازند آهوي تو را

كاش جاي زندگي كردن در آغوشت، خدا
قسمتم مي كرد مُردن روي زانوي تو را...

*شعر از "ناصر حامدي"

*من بي نهايت اين شعر رو دوست دارم... هوممم... اميدوارم شما نيز از خواندنش لذت ببريد..

*البته براي عنوان مصرع هاي بسياري مدنظرم بود كه قرعه به نام جناب "حافظ" افتاد! :)

*مصرع ديگر از "سعدي" :
                يك روز به شيدايي در زلف ِ تو آويزم...

پيراهني كه پرچم سيار كربلاست
بر شانه بلند، ولي سر به زير ماست

ما را در اين لباس بهشتي كفن كنيد
زيرا پر از شميم خوش و دلپذير ماست

ما از غبار روضه، شفاها گرفته‌ايم
فردا هم، اين لباس عزا، دستگير ماست

هر كس بر اين لباس عزا طعنه مي‌زند
فردا براي يك نخ آن هم، اسير ماست

روضه شروع شد؛ روضه‌ي جانسوز پيرهن
آن پيرهن كه سايه عرش حرير ماست

رحمان نوازني* عنوان از شعر خوب حسن لطفي
* همين شعر و تصويري ديگر
* شعر كامل همراه تصويري ديگر در صفحه اصلي+ اما اين تصوير را كه بعدتر ديدم، خيلي خووبه

*سلام! بالاخره عضوي از اين وبلاگ بسيار زيبا شدم! اميدوارم بتونم به لذتي كه از خوندن اين وبلاگ ميبرين بيفزايم! و البته خدا كنه كه مورد پسندتون واقع بشه... فقط همين!
*راستي من تازه كارم در نوشتن چنين وبلاگ هايي! دوستان همه لبريز احساسند و دستي بر شاعري دارند كه من بي نصيبم! :( خلاصه اگر كم و كاستي بود ببخشايين..