شعر

از باغ پيراهنم
كمي گل برايت آورده ام...
قول ميدهم مستت كنند
اين گل ها
اين آغوش...‏

دلنوشته ها
(نجوا رستگار)

پيراهن گل دارت را
از صندوقچه در آور
غنچه هايِ نشكفتۀ زيادي دارد
بهارِ نزديك است!

ميرابوالقاسمي

فقط چند روز ديگر پيشم بمان...

شاعر؟!

پ.ن: هرچند امسال اصلا آدم برفي نساختيم و زمستان مان حس خوب زمستان برفي نداشت،‌ اما دلم خواست اين آخرهاي زمستان،‌ اين پست رو بياورم.

ضمنا عكس را از اينجا برداشتم،‌ شعر آنجا هم خوب است:
همه جا صحبت از ايّام بهار است
ولي …
كودكي هست هنوز،
كه به آغوشِ پر از برفِ تو عادت دارد …

پر از جمعه هاي بدون توام

ولي انتظارت هنوز با منه

به اين جمعه خوش بين تر از سابقم

تو داري مياي...

                                                              "من دلم روشنه"

* آخرين جمعه سال حس غريبي داره، يك سال هم گذشت اما...

** آهنگ زيباي اين شعر رو با صداي پويا بياتي مي تونيد از اينجا دريافت كنيد.

*** السلام عليك يا بقية الله

من از عطرِ آهسته‌ي هوا مي‌فهمم

تو بايد تازه‌گي‌ها

از اينجا گذشته باشي.

گفت‌وگويِ مخفي ماه وُ

پرده‌پوشيِ آب هم

همين را مي‌گويند.

ديگر نيازي به دعاي دريا نيست

گلدان‌ها را آب داده‌ام

ظرف‌ها را شسته‌ام

خانه را رُفت و رو كرده‌ام

دنيا خيلي خوب است،

بيا!

علامتِ خانه‌بودنِ من

همين پنجره‌ي رو به جنوبِ آفتاب است،

تا تو نيايي

پرده را نخواهم كشيد.

من امشب ميهمان فصل سردم
دريغم، حسرتم، انبوه دردم
مرا امشب بهاري كن، بهاري
كه شايد از زمستان برنگردم!

مهدي نجفي

* نظرتون راجع به همراهي ش با اين عكس هم بگيد، پليز؟

امسالم و پيرارم و پارم رد شد
از شهر جواني ام قطارم رد شد
مانند زني سبزه بهار عمرم
زنبيل به دست از كنارم رد شد

جليل صفربيگي

+ آدمي كه منتظر است هيچ نشاني ندارد، هيچ نشان خاصي...!
فقط با هر صدايي برمي گردد!

(اين هم خيلي خوب مينشست به تصوير. با تشكر از كسي كه برايم آوردش.)

كلاغ ها دارند ميروند
بهار در راه است
فردا
دستانت سبز خواهند شد!

پ.ن: متن گرفته شده از اينجا (+)

قبلا عكس با متني متفاوت توسط نجوا، اينجا (+) آورده شده است. :)