شعر

دوست دارم صدات كنم؛ تو هم منو نيگا كني
من تو رو نيگات كنم؛ تو هم منو صدا كني

قربون چشات برم از راه دوري اومدم
جاي دوري نميره  اگه به من نيگا كني

دل من زندونيه؛ تويي كه تنها ميتوني
قفسو وا كني و پرنده رو رها كني

مي شه كنج حرمت گوشه ي قلب من باشه؟
مي شه قلب منو مثل گنبدت طلا كني؟

تو سرت شلوغه، زير دستيات فراوونن
از خدا مي خوام كمي نيگا به زير پا كني

تو غريبي و منم غريبم اما چي مي شه
دل اين غريبه رو؛ با خودت آشنا كني؟

دوست دارم تو ايوون آيينه ت از صب تا غروب
من با تو صفا كنم، تو هم منو دعا كني

به وفاي كفتراي حرمت منم مي خوام
كفتري باشم كه تنها تو منو هوا كني

دلمو گره زدم به پنجره ت دارم ميرم
دوست دارم تا من بيام زود گره ها رو وا كني

دوست دارم كه از حالا تا صبح محشر همه شب
من رضا رضا بگم تو هم منو رضا كني

سهيل محمودي

پ.ن: عنوان برگرفته از شعري از فاضل نظري ست، اين سروده هم، با يه آواي قشنگي خونده شده و تو ذهن اكثر ما هست و مي‏تونيد از اينجا بگيريدش. عكس هم از اينجا آورده شده.
دلم ميخواست براي ميلاد امام رضا عليه السلام اينها رو اينجا بيارم.

كسي قدم به حرم، بي مدد نخواهد زد
بدون واسطه، دم از احد نخواهد زد
گداي كوي رضا شو كه اين امام رئوف
به سينه‏ ي احدي، دست رد نخواهد زد

همچون نسيم صبح و سحرگاه مي‌رود
هر كس ميان صحن حرم راه مي‌رود
از هر چه غصه دارد و غم مي‌شود رها
هر سايلي به خدمت اين شاه مي‌رود

وقتي فرشته‌هاي حرم بال مي‌زنند
از سينه‌هاي شعله‌زده آه مي‌رود
اينجا بهشت روي زمين فرشته‌هاست
از كوي تو فرشته به اكراه مي‌رود

خورشيد در طواف حرم، وه! چه ديدنيست
هر شب به پاي‌بوسي آن ماه مي‌رود
باب‌الجواد راه ورودي به قلب توست
حاجت رواست هركه از اين راه مي‌رود

 فاطمه ناني راد

بيژن طاهري اذرك

اگر كه مرغك زاري از آشيانه بيفتد

بي واژه- محمد اصفهاني

م.آزاد

شايد بشه گفت اي روشني صبح به مشرق برگرد.

پ ن:اين عكس رو براي اين گذاشتم كه با ديدن اين عكس يه آرامشي توش مي بنيم .كه دلم مي خواهد يه صبح كنار ساحل بيدار شم و اين چراغ هاي قشنگ رو روي آب ببينم.روياش رو دوست دارم.

  پافشاري و استقامت ميخ

سزد ، ار عبرت بشر گردد

بر سرش ، هر چه بيشتر كوبند

پا فشاريش بيشتر گردد..

                                                                                                                         ملك الشعرا بهار