شعر

خوشه هاي گندم
نهيبم ميزنند:
"سهم تو
چند دانه؟"

"و مَثَل آنانكه در راه خدا انفاق ميكنند،
همانند دانه‏ ايست كه هفت خوشه بروياند
كه در هر خوشه‏ صد دانه باشد..."

با توجه به آيات قرآن كريم

تصوير از اينجا

پ.ن: هر بار كه گندمزاري ببينم، همين قسمت "سبع سنابل"ِ آيه 261 سوره بقره از ذهنم ميگذرد...

برو آنجا كه تو را منتظرند...

  قاصدك

  در دل من،

   همه كورند و كرند

*عنوان از شعري در اين پست..

انصاف نيست اين گل پژمرده شود

بايد در كنار اين آواز  گل دهد

روشن است - اين چراغ است

روشن است كه عمر ما

پس از پژمردن اين هزاران گل سرخ

به پايان مي رسد

پس از جاي برخيزيم

كلاه بر سر بگذاريم

در باران برويم

تا اين شاخه ي گل سرخ گل دهد

احمدرضا احمدي

با من بگوي،

كه خيالات خوش را

در كدامين كارگاه

مي بافند...

شكسپير               

عنوان برگرفته از اشعار حافظ

از رفتن بمان،
دستت را به من بده،
كه در امتداد دستانت،
بندي است براي آرامش…

نزار قباني

خشكم ...كويرم...
دراين هواي ارديبهشت حتي ..
كه هر دانه اي خيال سبز شدن  دررويا مي پروراند....

***

از قابيل و هابيل تا كنون ..

احساسها به دست منطقها

ويا

منطقها به دست احساسها !

كدامين به دست كدامين..

قرباني شده اند؟؟

***

م.ب فروردين ۹۰
دلنوشته ها....

ياس ها؛ پر پر
دل ها؛ بي قرار
اين بود قرارِ ما؟!

سهراب سپهري