شعر

احمد شاملو

تو رفته اي
و بحران نوشيدن چاي بي تو در اين خانه
مهمترين بحران خاورميانه است و
اين احمق ها هنوز سر نفت ميجنگند...

پوريا عالمي

محمدرضا عبدالملكيان

همه‏ ي اين هزار حرف نگفته
اين هزار شعر نسروده٬
همه‏ ي اين هزار قاصدكِ سپيد
 ـ قاصدان هزار «دوستت دارم»ِ نگفته ـ
كه با تفرق ابدي
تنها يك فوت فاصله دارند٬
نثار تويي كه به فروتني «نيستي»
در تك تك سلول هاي روح من
لانه كرده اي...

مصطفي مستور

تو همچون گل ز خنديدن لبت با هم نمي آيد 

رقيب انگشت ميخايد كه سعدي ديده بر هم نه 

قرار بود برفى بيايد و مرا با خود ببرد...
قرار بود برفى بيايد و من
چترم را بردارم
بزنم به برف
تكه هاي روحم را
با آن ببارم
و
گم شوم...
.

زمستان از نيمه گذشته وُ
خبري از آن برف نيست...
پس من كجا گم شوم؟ چگونه؟

پرِ پرواز ندارم،
امّا دلي دارم و حسرتِ دُرناها