یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۲۸۶ بازديد
یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۲۸۸ بازديد
تا تو بودي
در شبم، من ماه تابان داشتم
روبروي چشم
خود چشمي غزلخوان داشتم
حال اگر چه
هيچ نذري عهده دار ِ وصل نيست
يك زمان پيشآمدي
بودم كه امكان داشتم
ماجراهايي
كه با من زير باران داشتي
شعر اگر مي
شد قريب پنج ديوان داشتم
بعد تو بيش
از همه فكرم به اين مشغول بود
من چه چيزي
كمتر از آن نارفيقان داشتم؟!
ساده از «من
بي تو مي ميرم» گذشتي خوب من!
من به اين يك
جمله ي خود سخت ايمان داشتم
لحظه ي تشييع
من از دور بويت مي رسيد
تا دو ساعت
بعد دفنم همچنان جان داشتم!!
هماهنگي بيت با تصوير از اينجا
یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۳۰۱ بازديد
اي هنوز آفتابي!ابرها پاك كردند ما رارو به اين حال تاريك،روشنگري كن!
مصطفا حسن زادهدر وبلاگِ خودِ شاعر(+)*عنوان نيز هم(+)به نظرم هماهنگي شعر با اين تصوير هم خوب باشد(+).
مصطفا حسن زادهدر وبلاگِ خودِ شاعر(+)*عنوان نيز هم(+)به نظرم هماهنگي شعر با اين تصوير هم خوب باشد(+).
یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۳۰۲ بازديد
كي اشكامو پاك ميكنه؟
شبا گريه دارم...
دست رو موهام كي ميكشه؟
وقتي تو رو نـدارم...
شونۀ كي؛ مرهم هق هق م ميشه دوباره؟
از كي بهونه بگيرم، شباي بي ستــاره؟
* من اين مراد ببينم به خود كه نيمه شبي .... به جاي اشك روان، در كنار من، باشي؟! (حافظ)
* اين تصوير رو قبل تر توي پلاس ديده بودم و همون موقع، آهنگي كه خيلي قبل تر شنيده بودم، توي ذهنم آمد. اما دلم خواسته بود، ضمائر ش را عوض كنم و اين طور بياورم. به نظرم به حال تصوير بيشتر مي آمد...
* يك بار هم چند شب بعدتر از ديدن اين تصوير كه برايم تداعى شده بود و هواى گريه هم بود، برداشتم گوشه كاغذى نوشتم:
دارند سُر ميخورند/ از دو سوى گونه ام/ اين قطره هاى شور/ اين اشك هاى من...
دست تو اگر بود/ بى خيالِ سُر خوردن شان/ بى خيالِ گريستن اصلا...
* اين پست هم شايد بي ارتباط با تصوير نباشد.
یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۳۰۴ بازديد
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
MicrosoftInternetExplorer4
* امان از اون شونه هاي لرزون و جبر بر دل بريدن!
* شنيدني ترانه را، آنهايي كه مشكل ندارند، سرچ كنند، مي يابند.
خدا گريه‌ي مسافر رو نديد
دل نبست به هيچ كس و دل نبريد
آدم رو براي دوري از ديار
جاده رو براي غربت آفريد
جاده اسم منو فرياد ميزنه
ميگه امروز روز دل بريدنه
كوله باري كه پر از خاطره‌هاس
روي شونه هاي لرزون منه
از تموم آدماي خوب و بد
از تموم قصه‌هاي خوب و بد
چي برام مونده به جز يه خاطره
نقش گنگي تو غبار پنجره
جاده آغوششو وا كرده برام
منتظر مونده كه من باهاش بيام
قصه‌ي تلخ خداحافظي رو
مي‌خونم با اينكه بسته هست لبام
پشت سر گذاشتن خاطره‌ها
همه‌ي عشق‌ها و دلبستگي‌ها
خيلي سخته ولي چاره ندارم
جاده
فرياد ميزنه
بيا
* امان از اون شونه هاي لرزون و جبر بر دل بريدن!
* شنيدني ترانه را، آنهايي كه مشكل ندارند، سرچ كنند، مي يابند.
یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۸۴۲ بازديد
مشت مي كوبم بر در
پنجه مي سايم بر پنجره ها
من دچار خفقانم خفقان
من به تنگ آمده ام از همه چيز
بگذاريد هواري بزنم
اي
با شما هستم
اين درها را باز كنيد
من به دنبال فضايي مي گردم
لب بامي،
سر كوهي، دل صحرايي
كه در آنجا نفسي تازه كنم
آه؛
مي خواهم فرياد بلندي بكشم
كه صدايم به شما هم برسد
من به فرياد همانند كسي
كه نيازي به تنفس دارد
مشت مي كوبد بر در
پنجه مي سايد بر پنجره ها
محتاجم
من هوارم را سر خواهم داد
چاره درد مرا بايد اين داد كند
از شما خفته چند
چه كسي مي آيد با من فرياد كند؟
* عنوان، مطابق اين لينك از شعري از اميرخسرو دهلوي ست. و مطابق اين لينك هم در شعري ديگر آمده.
یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۲۸۶ بازديد
عصر زمستان
تو چاي مي نوشي و من..
قند در دلم
آب مي شود
ساقي سعادت
یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۲۹۳ بازديد
"ري را"...
صدا مي آيد امشب
از پشتِ "كاچ" كه بند آب
برق سياه تابش تصويري از خراب
در چشم مي كشاند.
گويا كسي است كه مي خواند
...
اما صداي آدمي اين نيست.
با نظم هوش ربايي من
آوازهاي آدميان را شنيده ام
در گردش شباني سنگين؛
زاندوه هاي من
سنگين تر
و آوازهاي آدميان را يكسر
من دارم از بر.
يكشب درون قايق دلتنگ
خواندند آنچنان؛
كه من هنوز هيبت دريا رادر خواب
مي بينم.
ري را، ري را...
دارد هوا كه بخواند
درين شب سيا
او نيست با خودش،
او رفته با صدايش اما
خواندن نمي تواند.
یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۱,۰۳۰ بازديد
المنة لله كه در ميكده باز استزان رو كه مرا بر در او روي نياز است
خم‌ها همه در جوش و خروشند ز مستي
وان مي كه در آن جاست، حقيقت نه مجاز است
از وي همه مستي و غرور است و تكبر
وز ما همه بيچارگي و عجز و نياز است
رازي كه بر غير نگفتيم و نگوييم
با دوست بگوييم كه او محرم راز است
شرح شكن زلف خم اندر خم جانان
كوته نتوان كرد كه اين قصه دراز است
بار دل مجنون و خم طرّه ليلي
رخساره محمود و كف پاي اياز است
بردوخته‌ام ديده چو باز از همه عالم
تا ديده من بر رخ زيباي تو باز است
در كعبه كوي تو هر آن كس كه بيايد
از قبله ابروي تو در عين نماز است
اي مجلسيان سوز دل حافظ مسكين
از شمع بپرسيد كه در سوز و گداز است
* به شكرانه زيارتى كه در ايام تعطيلات نوروز روزى مان شد... آن هم با خانواده، بعد از سالها....
* خوب ميخواندش، خواننده افغان... يك جور خاصي شنيدني ست.... بشنويد
یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۴۰ ۱,۱۵۵ بازديد
ناودان‌ها شرشر باران بي صبري ست
آسمان بي حوصله، حجمِ هوا ابري ست...
كفش‌هايي منتظر در چارچوب در
كوله باري مختصر لبريز بي صبري ست
پشت شيشه مي‌تپد پيشاني يك مرد
در تب دردي كه مثل زندگي جبري ست
و سرانگشتي به روي شيشه‌هاي مات
بار ديگر مي‌نويسد: «خانه‌ام ابري ست»
* قبل تر اينجا آمده
* اين را آوردم، براى باران بهاره صبح شنبه كه به صرف بهارى بودنش حس خوبى دارد و شايد بهتر بود تصوير و شعر شادترى برايش آورد، اما چه ميشود با دلتنگى هاى گاه و بى گاه؟! ...
hhhh