یکشنبه ۰۱ آذر ۹۴ | ۱۵:۵۱ ۳۰۲ بازديد
تو رفتهاي و راهها را برف پوشانده است،
بايد به كومهي كلمات خودم برگردم.ماهي، علف، آفتاب، پرنده، سنگ، ستاره، انتظار، رود.
و من، همه، هرچه، هر چه كه هست،
همهي مافقط حسرت بي پايان يك اتفاق سادهايم، كه جهان را بيجهت جور عجيبي جدي گرفتهايم.
(بگذار اينجا
يك ستاره بگذارم،
حرفم ادامه دارد.)
*
فراموشي، فراموشي، فقط فراموشي سرآغاز ِ سعادت آدميست!
سيدعلي صالحي